Een mens, geboren uit een vrouw – kort zijn zijn dagen, doordrenkt van onrust. Job 14:1
Om onze sterfelijkheid niet te hoeven ervaren proberen we die op allerlei manieren te vergeten. Dat doen we met dingen waarin we ons veilig voelen: succes hebben, geld verdienen, veel consumeren, overal naartoe reizen. Door ons daarin te verliezen verdoven we ons besef dat we zullen sterven. Sporten, gamen en feesten hebben ook dat effect. We roepen ermee een idee van onsterfelijkheid op. Soms doet saamhorigheid dat ook: het geeft ons een gevoel dat we met z’n allen de dood zullen overwinnen. Maar alleen als we samen naar Jezus kijken weten we dat het ook echt zo is.
‘Als iemand mijn woord bewaard, zal hij de dood nooit zien’ (Johannes 8:51b).
We hebben geen afleiding nodig om net te doen alsof de dood niet het laatste woord heeft. We weten het zeker. Zelfs als alles wegvalt blijft dat geloof overeind als je Jezus kent. Hij is uit de dood opgestaan en gunt ons zijn leven. Geloof je dat, dan heb je eeuwig leven. Je sterfelijkheid is dan niet meer dan een overgang. Dat besef heeft een wonderlijke invloed op je plek tussen alle gedoe van mensen. Ineens zijn de dingen waar zij zo druk mee bezig zijn voor jou niet meer zo belangrijk.
