Waardoor wij leven in hoop. 1 Petrus 1:3
De schepping is bedoeld voor de sabbat. Alles is geschapen om stil te staan bij dat wat God af zal maken. Daarom is rusten de enige manier om Gods genade te verwachten.
God werkt als wij rusten. Jezus legde aan het kruis zijn hoofd op zijn schouder te rusten en riep: ‘Het is volbracht!’ Toen kon het sabbat worden. En wat zien we daarna? Gods werk! Daarom de opstanding! En daarom straks ook weer een nieuw begin!
De schepping is geschapen omwille van de voltooiing. Daarom leeft de schepping met hoop.
Maar ze heeft hoop gekregen, omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid (Romeinen 8:20b-21a).
God zal alles afmaken. Om het verbond dat hij met de schepping sloot. Want zijn verbondsnaam is HEER, JHWH, Ik zal er zijn!
Wie heeft dat tot stand gebracht? Wie roept de generaties vanaf het begin? Ik de HEER, ik was de eerste en ook bij de laatsten zal ik zijn (Jesaja 41:4).
God is bij ons. En om bij hem te zijn, zijn wij opnieuw geboren. Om hoop te hebben.
Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop (1 Petrus 1:3).
