Er stond een deur open in de hemel. Openbaring 4:1b
De hemel lijkt een afgesloten gebied voor mensen. Nu nog onzichtbaar en onbereikbaar. Toch beschrijft de Bijbel dat er voortdurend verkeer bestaat tussen hemel en aarde. Engelenverkeer. Maar ook mensen krijgen toegang tot de hemel. Je kunt bijvoorbeeld lezen dat Henoch en Elia voordat zij stierven in de hemel opgenomen werden.
Henoch leefde in nauwe verbondenheid met God; aan zijn leven kwam een einde doordat God hem wegnam (Genesis 5:24).
Elia werd in een stormwind meegevoerd naar de hemel (2 Koningen 2:11b).
Mozes stierf (Deuteronomium 34:5-7), maar keerde samen met Elia voor een kort moment terug op aarde (Matteüs 17:3-8). Andere mensen mochten in de hemel kijken en terug op aarde vertellen wat ze hadden gezien. In het Oude Testament doen verschillende profeten dat. In het Nieuwe Testament vertellen de apostelen Paulus en Johannes dat ze in de hemel zijn geweest.
Ik ken een volgeling van Christus die veertien jaar geleden tot in de derde hemel werd weggevoerd (2 Korintiërs 12:2).
Er stond een deur open in de hemel. De stem die me eerder had toegesproken met het geluid van een bazuin, zei nu: ‘Kom hierboven’ (Openbaring 4:1b).
Ook al zijn we zelf nooit in de hemel geweest, in ons dagelijks leven verbindt de heilige Geest ons met de hemel. Hij geeft ons hemelse zekerheid.
De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn (Romeinen 8:16).
