Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. Kolossenzen 3:2
Laat ik in een groep het woord ‘hemel’ vallen, dan krijg ik vaak als reactie: ‘Daar weten we niets over.’ Als ik dan zeg: ‘Maar kwam Jezus niet juist naar ons toe om ons daarover te vertellen?’, dan hoor ik: ‘Jawel, maar hoe het daar is moeten we maar afwachten.’
Is dat zo? Scheept God ons af met zo’n antwoord, of schepen we elkaar ermee af? De indruk die de Bijbel mij van de hemel geeft is helemaal niet dat ik me er geen voorstelling van kan maken, alsof ik een soort lege eeuwigheid in moet kijken. Ik krijg juist een heel tastbaar, kleurrijk en levendig koninkrijk voor ogen geschilderd, waar ik met veel emoties verwacht en verwelkomd word.
Ach, allemaal beeldspraak, wordt er dan gezegd. Maar wacht even, is de hemel inderdaad beeldspraak? Echt niet, de Bijbel maakt juist duidelijk dat de aarde beeldspraak is. Een schaduw van wat nog komen moet.
Dit alles is slechts een schaduw van wat komt (Kolossenzen 2:17a).
De hemel is pas echt, echter dan alles hier. We zullen er mooier wonen, meer genieten, beter communiceren, dieper aanbidden. Wat doe ik met die wetenschap? Ik denk vaak aan de hemel – en dat doet me goed. God heeft mij een verbeelding gegeven om verder te kijken dan de beperkte werkelijkheid waarin ik nu leef. Ik zie een heerlijke toekomst voor me!
