Deel je ervaring

[Willem de Vink]

Heb je Hemels gelezen? Vertel hier wat je ervan vond en of je vragen hebt.

[Willeke]

Prachtig boek! Ik werd helemaal meegenomen in het boek. Niet te beschrijven wat dat allemaal losmaakt. Ik ben net als Marietta, twijfelend, soms erg boos, geloof soms wel, soms niet. Maar ook kan ik heel moedeloos en depri zijn door alle rottigheid in de wereld om me heen. Hopelijk kan ik de sfeer in het boek een beetje vasthouden.

[pijnhor@tiscali.nl]

Recensie

Marietta Davis, Hemels Mijn reis van negen dagen voorbij de dood (The Grace Factory, 2e druk 2020). Oorspronkelijke titel: Scenes Beyond the Grave.

Het boek Hemels de beschrijft de bovennatuurlijke reis van de vijfentwintigjarige vrouw Marietta Davis in de zomer van 1848. Terwijl zij tot dat moment niet gelooft in een hiernamaals, vertelt zij, wanneer ze (uit een coma?) ontwaakt een ontzagwekkend verhaal over haar reis voorbij de dood. Jarenlang was het een bestseller en nu, 150 jaar later, is haar verhaal in hedendaags Nederlands opnieuw uitgegeven. Moet het weer een bestseller worden? Ook nu is het devies: toetst alles aan Gods Woord.

Het boek is opgedeeld in drie delen: I De Hemel, II De Afgrond, III Op aarde.
Een engel in de gedaante van een vrouw, de ‘Engel van Vrede’, was haar gids. Maar in de Bijbel zijn er uitsluitend mannelijke engelen.

Marietta zou tot haar eigen verbazing haar Verlosser ontmoeten in de Stad van Vrede. Maar zij was helemaal geen christen, had zich niet bekeerd tot Jezus Christus en was een ongelovige. Zij was naar eigen zeggen ’onverschillig op aarde geweest over Jezus en wat hij voor mij zou kunnen betekenen’ (p. 44). Zij had God de rug toegekeerd (p.59) en dacht dat mensen niet hoefden te geloven dat Christus voor hun zonden was gestorven (p.60). Niettemin wordt ze welkom geheten met de woorden ”Welkom, mijn lieve kind, jij bent mijn geliefde dochter in wie ik veel plezier heb” (p. 23). Kunnen dus de verzoeningsdood van de Here Jezus, en bekering overgeslagen worden om in de hemel te komen? Blijkbaar kun je ook nog in de hemel tot bekering komen. Ze kreeg een tweede kans (p. 61). Ze had in de hemel nog steeds niet besloten waar ze voor zal kiezen (p.82). Ze erkent dat ze totaal ongeschikt is voor deze plaats (p. 86). De engel die haar begeleidt zegt dan: ”Als je teruggaat naar je eigen wereld, stel dan je vertrouwen op Jezus” (p. 88). Maar dit is de omgekeerde volgorde en strookt niet met Hebreeën 9:27 ”En zoals het de mensen beschikt is, éénmaal te sterven en daarna het oordeel”. Een uitstapje naar de hemel maken om alvast te kijken hoe het daar is, om daarna eventueel te besluiten je leven aan Jezus te geven, strookt niet met de openbaring van Gods Woord.

Ze ziet een enorm kruis, waaraan haar Heer van top tot teen bloedend hing (pp. 27, 49, 84). Daarvan wordt echter geen melding gemaakt in de Bijbel (niet in de evangeliën en in Openbaring lezen we nergens het woord kruis), wel van het Lam dat geslacht is in Openbaring 3 keer, wat 29 keer genoemd is. Aan het slot van het boek wordt het Lam wel genoemd (pp. 164, 168).

We worden in hoofdstuk 5 gerustgesteld dat het allemaal goed komt met alle gestorven baby’s. Zij verblijven in het babyparadijs, in de eerste hemel. Hiervoor wordt als bijbelse basis ”Laat de kinderen gaan en houd ze niet tegen om bij Mij te komen, want voor mensen zoals zij is het hemels koninkrijk” genoemd. Deze tekst wordt vaak herhaald. Zijn alle kinderen dus gegarandeerd behouden??
In hoofdstuk 6 lezen we dat elke baby zeven zorgengelen heeft. Een babykamer is er speciaal voor ingericht is om de verstandelijke, artistieke en sociale kwaliteiten van de kleine te laten ontkiemen. Ze worden klaargemaakt voor de hogere hemelse gebieden en groeien in hun hemelse identiteit (pp. 165-167). Later worden ze in een grote koepel gebracht waar ze luidkeels halleluja’s zingen. Onwetende zielen die nog geen kwaad kennen, worden nog steeds door engelen geholpen (p. 42). De baby’s gaan hun Verlosser leren kennen, maar verlossing waarvan als kinderen niet weten wat zonde is? (p. 120). Ze moeten de tegensteling tussen goed en kwaad leren kennen (p. 111). ‘Alleen door Gods goedheid worden mensen bevrijd uit de macht van de wet, die zegt dat wie zondig is, moet sterven’ (p. 47). Is bekering inderdaad dus overbodig? Omdat de kinderen de zonde moeten leren kennen, zien zij allerlei gruwelijkheden van armoede, geweld, onderdrukking, pijn, verkrachting en moord met daders en slachtoffers (p. 141). Dat lijkt me echter veel te heftig voor deze jonge kinderen!
Marietta had zelf drie baby’s aan de dood moeten afstaan (p. 38), maar ze leert de les dat ouders die een kind verliezen zich met hun verlies kunnen verzoenen als ze hun verdriet aan Jezus overgeven. De taak rustte op Marietta’s schouders om te vertellen wat ze in de hemel heeft gezien en geleerd.
Als we de gedachtelijn consequent doortrekken hoeven we voortaan niet meer te rouwen om de duizenden baby’s die door abortus moedwillig en vroegtijdig aan hun eind zijn gekomen, want het komt allemaal goed. En nog een andere absurde consequentie: om zeker te zijn dat je kind in de hemel komt, laat het kind dan vroegtijdig, namelijk voordat het tot het onderscheid komt van goed en kwaad, sterven.

Het laatste deel van het boek is in feite een vertelling met eigen woorden, gebaseerd op de laatste hoofdstukken van de evangeliën van de kruisdood en opstanding van Jezus. Daar wordt de rechtbank geschetst tussen het Recht en Genade (mercy). Afgezien van extra maar discutabele details, was het lijdensverhaal al in de Bijbel geopenbaard. Over de droom van Pilatus’ vrouw gaat hoofdstuk 24. Details worden ingevuld die in de evangeliën ontbreken. Hoe betrouwbaar is deze buiten-bijbelse openbaring?

Dit boek past inderdaad goed bij ‘The Grace Factory’ van vertaler en promotor Willem de Vink; ik telde in dit boek 57 keer het woord ‘genade’, waarvan 30 keer de gepersonifieerde persoon ‘Genade’. Die genade kan een mens pas ten deel vallen indien hij tot bekering of tot geloof komt.

Het doel van deze bovennatuurlijke openbaringen in dit boek lijkt om nieuwsgierige mensen te lokken om hen vervolgens het evangelie te presenteren. Sommige zeggen door dit boek meer ontzag voor God te hebben gekregen. Zie bijvoorbeeld https://www.youtube.com/watch?v=VMo8jqzqj-w Dat is natuurlijk mooi, maar deze goedbedoelde doelen heiligen de middelen niet.

Haar getuigenis is per definitie subjectief en niet verifieerbaar. Dit is geen gegarandeerde Goddelijke openbaring, het lijkt eerder fictie en fantasie. In hoeverre is deze aanvulling op Gods Woord betrouwbaar en onmisbaar? Opmerkelijk en bedenkelijk is dat velen wat wél in de Bijbel staat, kennelijk oninteressant vinden, maar wat niet in de Bijbel is juist wel interessant. Heeft de Heilige Geest als eindredacteur van de Bijbel dus fouten gemaakt? Wat het evangelie betreft, was dit al vanuit Gods Woord bekend. Alles wat extra is lijkt op drijfzand. Pas op voor valse troost.

W.J.A. Pijnacker Hordijk

[Bethelpentecostal]

Ik heb het boek gelezen. Eerste indruk : overweldigend. Inderdaad volgt het boek de Bijbel, maar ik begin te twijfelen. Mijn analyse: de Bijbel wordt gebruikt als basis om een boek te schrijven. Ik verwijs naar de ervaring van Paulus, ” die in geest / buiten het lichaam opgetrokken is tot de 3e respectievelijk 7e hemel, waar hij een “ontoegankelijk licht en een taal hoorde die een mens niet kan / mag uitspreken.

Voorst staat er geschreven dat de mens bij de opstanding in “een punt des tijds” veranderd wordt.
De hoofdstukken over “babies” vind ik iets te ver gezocht. Een mens zal bij de overgang door Gods kracht worden vernieuwd, ook babies. Ik plaats vraagtekens omdat in Amerika het verschijnsel van de electronische predikers voorkomt, die voor eigen gewin en zucht naar geld acteren. Ik beweer niet dat de schrijfster midden 19e eeuw gedreven werd door dit argument. Ik heb nooit gelezen dat een Billy Graham of Branham ( beiden zeer bekende Gods mannen) hiernaar verwezen hebben.

De tweede plaats waar in de Bijbel gesproken wordt over de hemel is het “hiernamaals gesprek tussen “de rijke man en de arme Lazarus”….waar niets over de hemel verteld wordt……

Konklusie : ik heb gemengde gevoelens over dit boek. Indien naar waarheid, zal de Geest Gods er zorg voor dragen dat dit boek veelvuldig gelezen zal worden.

[Jis]

Wat een prachtig boek! Ik ben er enorm door geraakt, geeft hoop en meer zicht op het leven na de dood!

[Ellebelle]

Prachtig , troostrijk boek .
Ik kan me niet voorstellen dat je zoiets verzint.
Volgens mij hoeft een visioen of een bovennatuurlijke ervaring ook niet percies bijbels te zijn,zo als ik als kritiek las .
God kan toch ook heel persoonlijk spreken buiten de bijbel om .
Het lijden van Jezus voor onze redding , voor het feit dat wij daardoor rechtvaardig voor God mogen staan ,werd me nog duidelijker.
Er is echt LEVEN , GROEI in onze persoonlijkheid na de dood.
Ik zie er naar uit, het maakt voor mij de dood niet zo anstig meer

Ellen

[Lies van Asselt]

Ik heb meerdere boeken gelezen over een bijna doodervaring. Bijv. van Betty Eadie. Geleid door het licht en ze schreef er nog twee. Maar vooral het boekje over de jongen die in de Hemel was. Die was voor mij een troost. Mijn man is 10 jaar geleden overleden en ik word blij van de gedachte dat mijn man met de drie kinderen en een kleinkind in de hemel is. En dat de kinderen zich daar ontwikkelen. Iemand zei eens, je moet die boeken eten alsof je vis eet. Het vlees eet je en de graatjes gooi je weg. Zo heb ik ook het boek “hemels” gelezen.

Het jongetje in het boekje “De jongen die in de hemel was” vertelde dat hij bij Jezus was en dat daar een prachtige tuin was en dat een meisje steeds bij hem wilde zijn. Hij vroeg haar, waarom ze dit deed. Ze zei, ik ben toch je zusje dat in de buik van mama dood is gegaan. Dit hadden de ouders nooit aan hem verteld. Toen hij dit aan zijn ouders vertelde was vooral de moeder erg getroost. Ze had een miskraam van twee en halve maand gehad. Ook was een oom van hem in de hemel. De ouders lieten hem foto’s zien. Maar dat was hij steeds niet. Tot ze een trouwfoto’s lieten zien. En ja. Dat was hem. We zijn dus een stuk jonger als we daar zijn.

Daardoor dacht ik opeens aan Maria die dacht dat Jezus de tuinman was. Hij zag er waarschijnlijk ook een stuk jonger uit. En ook de Emmaugangers herkenden Hem niet. En Thomas. Dit vind ik het mooiste boekje omdat het een kind is die verteld.

Dat Paulus dingen zag die hij niet mocht vertellen begrijp ik wel. Er zijn meerdere hemelen met verschillende nivo’s. Je komt op die plek die je zelf op aarde maakt door hoe je leeft.
Paulus zag het hoogste Nivo.
Jezus zei tegen de moordenaar aan het kruis, heden zul je met mij in het paradijs zijn. Hij had geen leven voor God gehad. En zo zal het misschien gaan met mensen die zich op hun sterfbed bekeren. Zij zijn behouden. Komen in het paradijs, wat heerlijk is. Maar hebben niets in hun geest verzameld. Zeg maar Geen olie in hun kan. Door een leven met Jezus bouw je toch iets op. Wordt je een nieuw mens. Ipv boos en ongeduldig en jaloers en vul maar in, komt er liefde en barmhartigheid en goedheid en geduld en verdraagzaamheid enz. En dat neem je mee.

[Hemelseverhalen50a]

Vond het een heel bijzonder boek om te lezen. Voor mezelf denk ik wel, dit is en blijft een verhaal van iemand met een (bijna ?)- dood ervaring. Wel heel mooi dat dit boek verschenen is. Niet iedereen wil nadenken over sterven, de hemel en de hel. Dit boek nodigt uit om hierover in gesprek te gaan met mensen in je omgeving.
Nadat ik zelf te horen kreeg dat ik ongeneeslijk ziek ben wilde ik nog meer weten over de hemel en over sterven. Toch blijf ik ook na het lezen van dit boek met vragen zitten ook al worden hierin heel veel Bijbelteksten geciteerd.
Als je gelovig bent gaat je ziel bij het sterven naar de hemel, naar Jezus. En krijg je dan ook al een nieuw lichaam? Of gebeurt dit als Jezus terug komt? Merk dat hier verschillend over wordt gedacht.in dit boek wordt enerzijds gesproken over mensen in witte kleren, over zielen (mensen zonder lichaam)?
Maar ik wordt ook bemoedigd door het lezen van dit boek. Dat het echt Hemels is als je bij Jezus mag wonen en met Hem mag leven. Dat daar meer verlangen naar mag komen. Met ons hoofd in de wolken en nu nog met de voeten in de modder.

[henkmeerloo]

Bijzonder als je als Marrieta ca. 1800 jaar terug in de tijd het reddende evangelie mocht aanschouwen vanuit de hemel. En dat terwijl ze Christus niet kende als haar verlosser. Het evangelie wordt door haar duidelijk en Bijbelgetrouw beschreven. Ook heeft ze de zielen van de martelaren gezien uit de grote verdrukking. En die moet nog komen. Blijkbaar speelt tijd geen rol in de hemel. Bijzonder ook dat ze de droom van de vrouw van Pontius Pilatus verhaald. Dat deed bij mij de vraag rijzen: stel dat Pontius Pilatus wel naar z’n vrouw had geluisterd? Waarom kreeg ze deze droom eigenlijk? In dit boek bijzonder veel aandacht voor de zielen van kinderen die zijn ontslapen en hoe zij zich mogen ontwikkelen. Bij het lezen van het boek heb ik me wel regelmatig afgevraagd of ze dit allemaal vanuit de hemel heeft meegemaakt. Voor haar terugkomst naar de aarde krijgt ze van Jezus een olijftak om mee te nemen naar de aarde. Waar zou deze gebleven zijn toen ze terugkeerde naar haar lichaam op aarde? Het boek stemde mij in ieder geval tot nadenken op verschillende manieren. Kortom een bijzonder en ook aangrijpend boek om te lezen en uit te delen.

[nico]

een zeer bijzonder boek en daarmee belevenis. De beschrijving is, denk ik, kenmerkend voor die tijd en met een hedendaags sausje prima leesbaar.
Het zijn, de harmonie en alles overstijgende liefde maakt het voor mij zeer dierbaar.
Dank

[MartenV]

Net een derde gelezen. Mooi boek. Even een reactie, zal volgende keer een paar eigen ervaringen delen.

Marietta ziet martelaren uit de grote verdrukking. Iemand hierboven meldt dat die nog moet komen. Maar als nu klopt wat Marietta gezien heeft, dan is de grote verdrukking al voorbij. In de meeste groepen in ons land wordt geleerd dat Jezus nog moet terugkomen, waarna de grote verdrukking plaatsvindt. Maar als dit nu al is gebeurd? Hebben de bijbeluitleggers het dan fout? Lees bijvoorbeeld eens over een andere mogelijkheid.

Iemand anders vindt dat een vrouwelijke engel raar is omdat die niet in de Bijbel worden genoemd. Maar dat zegt niets. Zoveel wordt niet genoemd als auto’s, fietsen, oliemaatschappijen etc. Moeten wij dan als Jezus elke dag op onze ezel naar kantoor op onze sandalen?

Onze God is groter dan we denken en Hij is ontzagwekkend. Hij is nog steeds bezig met scheppen…

[MartenV]

Bij mij is het een beetje lastig. Sinds 5 jaren heb ik moeite geen engelen te zien. Ik wil ze niet zien en ook niet de kleuren om mensen heen, ook niet de slechte engelen en demonen. Ook niet de orbs en toekomsten van mensen en van landen. Of verledens van gebieden of wat dan ook. Ook niet andere wezens die God heeft gemaakt. Ik vind het ook niet fijn de toekomst in te worden gezogen. Mijn hersenen raken helemaal overbelast en daardoor probeer ik me tegen dit alles te beschermen. De ene keer gaat dat beter dan de andere. Ik word er erg moe van. Vooral als er mensen om me heen zijn.

Ik heb dit alles veel liever niet, maar onze en ook mijn God zal hier wel een bedoeling mee hebben.

Wat in het eerste derde deel van het boek staat zou heel goed waar kunnen zijn. Ik heb nooit een paradijs gezien of hel. Hooguit van alles rondom de troon van God, zoals muziek. Meestal zie ik slechte engelen die heersen over grote gebieden en ook machten die datzelfde doen. Hier ben ik meer vertrouwd mee dan met de goede engelen en wat die doen.

Ik ben benieuwd wat er verder in dit mooie boek staat…

[Auteur]

Berichten