Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat. Handelingen 7:56
Sterven is geen eindstation, maar een overstap. Het is geen muur, maar een poort. Het is een verhuizing. Maar wat voor een? En waarheen? Je hebt drie soorten getuigenissen.
Ten eerste heb je de sterfervaringen. Die kunnen heel verschillend zijn. Er zijn mensen die in hun laatste momenten worstelen, boos of angstig roepen en vloeken, of wanhopig zijn. Er zijn ook mensen die hun handen verlangend uitsteken, of stralen van vreugde. Sommigen zeggen iets van: ‘Wat mooi,’ of: ‘Daar wil ik zijn!,’ of dat ze Jezus zien.
Ten tweede zijn er ervaringen van mensen die klinisch dood waren. Ze zijn uit hun lichaam geweest en weer teruggekomen. Vaak gaat het over een lichtgloed of een tunnel waar ze doorheen gingen. Ook kregen ze wel hun leven als in een versnelde film terug te zien. Sommigen vonden het angstwekkend. Anderen ervaarden vrede en vreugde.
Ten derde zijn er visioenen. Mensen hebben rondgekeken in de werkelijkheid voorbij de dood en kunnen dat navertellen. Sommigen zagen duistere voorstellingen vol duivels en waanzin. Anderen kwamen in een lichtgloed. Ze zagen glanzende verschijningen, bekenden, lichtgestalten waarin ze engelen of Jezus herkenden, een paradijs, een hemelse stad.
Het is verbazingwekkend hoe al die ervaringen op elkaar lijken. En hoe ze in de Bijbel terug te vinden zijn. Het lijkt wel alsof God niet ophoudt om ons te wijzen op een leven na de dood.
